domingo, 5 de septiembre de 2010

Polskie Tango / Tango Polskye

Así se baila el tango, 1992 - Ricardo Carpani

La extensión de madera del pub del pueblo.
Dentro de la estufa de acero forjado, aliento
Del fuego que seca la ropa, soñando con estrellas.
Ahí está ella cantando tangos. Su voz rasguña
Desde los grises canales del disco. Qué te molesta,
Pregunta, mientras le lame el lóbulo de la oreja.
Él le besa los dedos y la abraza apretándola
En un tango de modo tal que sus cuerpos
Se unen, ella levanta una pierna y se compromete.
Piden vodka apimentado. Ay, Dios mío,
Un tango no es una marcha de guerra.
Esto es acercarse paso a paso, en un tiempo
Intangible. Esto es cantar dulcemente con falsete
Y lentes oscuros. Esto es detener los años,
Porque los muertos aún están vivos. Beber un trago
En el pub del pueblo, escuchándola a ella,
La que besa borrachos, ofrece comodidad, furtivamente
Roza los botones de su bragueta. Donde las lágrimas
Se vuelven cristales de sal. La mano toca el pecho.
Madona negra, ¿me concede Usted este baile?




De houten uitbouw van het dorpscafé.
Daarbinnen de gietizeren kachel, die
Vuur ademt, was droogt, sterren droomt.
Daar zingt zij tango's. Haar stem krast

Uit de grijze groeven van de grammofoon.
Of er iets is, vraagt ze en likt zijn oorlel.
Hij kust haar vingers en houdt haar als in
Een Polskie Tango zo vast, dat lijven zich

Hechten, haar kuitbeen oplicht, zicht bloot
Greeft, Peperwodka's worden besteld. Mijn
God, de tango is geen mars voor oorlog.
Dit is voetstaps sluipend gaan, in ongrijpbare

Tijd. Dit is lieflijk falset zingen in donkere
Glazen. Dit is een stil zetten van jaren,
Omdat de doden nog leven. In het dorpscafé
Een glas drinken, luisteren naar haar,

Die dronkaards kust, troost biedt, steels
Een knopen gulp aait. Waar tranen zoutkristallen
Worden. De hand aan het gemoed slaat.
Zwarte Madonna, mag ik deze dans van U?




The wooden extension of the village pub.
Inside the cast-iron stove, breathing
Fire, drying the washing, dreaming of stars.
There she's singing tangos. Her voice scratches

From the grey grooves of the record. What's
Bothering you, she asks and licks his earlobe.
He kisses her fingers and hugs her so
Tightly in a Polskie Tango that their bodies

Bond, she raises her leg and commits
Herself. Pepper vodka is ordered. Oh my
God, a tango is not a march to war.
This is stalking foot by foot, in intangible

Time. This is sweetly singing falsetto in dark
Glasses. This is stopping the years, because
The dead are still alive. Drinking a glass
In the village pub, listening to her,

Who kisses drunks, offers comfort, furtively
Brushes his fly buttons. Where tears become
Salt crystals. Hand touches bossom.
Black Madonna, may I have this dance?


Hans Van De Waarsenburg

De: Azul Gedichten, traducción español: Pura López Colomé, traducción inglés: Peter Boreas, Trilce ediciones, México 2009


artistas americanos: carpani